-پاسخ آیت الله سیستانی درباره لباس مشکی در محرم وصفر
-پاسخ آیت الله خامنه ای درباره افطار کردن با تربت امام حسین علیه السلام
-دست زدن همراه با شادي و خواندن و ذكر صلوات بر پيامبر اكرم و آل او(ص) درجشن هايي كه به مناسبت ايام ولادت ائمه(ص) و اعياد وحدت و مبعث برگزار مي شود چه حكمي دارد؟ اگر اين جشن ها در مكانهاي عبادت مانند مسجد و نمازخانه هاي ادارات و يا حسينيه ها برگزارشوند، حكم آنها چيست؟
-پاسخ آیت الله شبیری زنجانی درباره جشن عروسی در ماه محرم وصفر
-پاسخ آیت الله مکارم شیرازی درباره اصلاح و آرایش در ماه های محرم و صفر
-پاسخ آیت الله روحانی درباره جنگ عایشه با امیرالمؤمنین (علیه السلام) از همه گناهان بدتر بود
-پاسخ آیت الله جوادی آملی درباره نماز روز عید غدیر
-پاسخ آیت الله جوادی آملی درباره نماز عید غدیر
-پاسخ آیت الله حکیم در باره افضل بودن حضرت علی علیه السلام از بقیه ائمه وپیامبران
-پاسخ آیت الله وحید خراسانی درباره سیگار کشیدن در ماه رمضان

مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.

  کد مطلب:14763 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:7

وظيفه طلبههاي علوم ديني در قبال افرادي كه به آساني گناه ميكنند و گناه براي آنان عادي مي باشد، چيست؟



خواهر عزيز; اين وظيفه بايد در دو بُعد انجام شود:

1) تعميق و تقويت اعتقادات و معارف ديني افراد: بايد دانست كه مردم از سر لجبازي با دين گناه نميكنند، و اگر شيريني گناه در ذائقة آنها مزه ميكند و جذب گناه ميشوند به دليل عدم آگاهي و معرفت و عدم توجه به مضرات آن است.

امام رضا7 ميفرمايند: «... انّ الناس لو علموا محاسن كلامنا لاتّبعونا(5); اگر مردم خوبيهاي كلام ما را (كلام زيباي ما را) ميدانستند از ما تبعيت و پيروي ميكردند».

انسان داراي فطرتي خداجوست و عادات و آداب غلط و آموزشهاي انحرافي است كه چون غباري روي صفحه دل را ميگيرد و باعث كشش به سوي گناه ميشود، كه بايد با توجه به توبه گردگيري شود. بنابراين بايد در اولين گام، با آگاهي بخشيدن و توجه دادن به عظمت خالق و با يادآوري نعمتهاي الهي، دل را به نور معرفت روشن نمود، و در اين صورت است كه گناه، هر چند جاذب باشد، جلوهاي نخواهد داشت. 2) امر به معروف و نهي از منكر: از ديدگاه اسلام، بر همة مردم واجب است با دل و زبان و با قدرت در برابر گناهكار عكسالعمل نشان دهند و نهي از منكر نمايند.

در روايات اسلامي در رابطه با چگونگي برخورد با گناهكار مطالب بسيار آمده است، از جمله حضرت علي7 ميفرمايند: «پايينترين درجه نهي از منكر آن است كه انسان با گنهكار با چهرة گرفته و خشمآلود برخورد كند و...» از طرفي در فقه اسلامي و دستورالعملهاي اسلام در برخورد با گناه و جلوگيري از آن، دستورات بسيار دقيق ديده ميشود كه خاصيت بازدارندگي از گناه دارند، مانند احكام حدود، قصاص و...، كه اگر به درستي و به طور كامل اجرا شوند، اهرم بسيار نيرومند براي براندازي گناه خواهند بود. در واقع دستورات عملي اسلامي بيانگر برخوردهاي اسلام با فرد گناهكار است كه هر كدام به نحوي نقش بازدارندگي و كنترل گناه را در فرد و جامعه دارد.(6)

البته بايد امر به معروف و نهي از منكر، مطابق آنچه كه در رسالههاي فقهاي عظام آمده، با حفظ مراتب و درجات و آگاهي و تسلط به مباني ديني انجام شود.

براي اطلاع بيشتر از شرايط امر به معروف و نهي از منكر و مراحل آن ميتوانيد به تحريرالوسيله حضرت امام;، جلد 1 مراجعه نماييد.

پاورقي:

-5 معاني الاخبار، ص 180 و بحارالانوار، چاپ بيروت، ج 2، ص 30.

-6 محسن قرائتي، گناه شناسي، نشر پيام آزادي، چاپ ششم، ص 280-276 (با تلخيص).



مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.